Soms kunnen anderen beter verwoorden wat je zelf al lang wist (klik). Zoals ik zelf altijd zeg, ik loop voor mijn plezier!
Hi I'm Paul, I like to run on as little shoe as possible on as little paved road as possible. I try to manage my must's and wanna's and let them fit into one lifetime.
Sunday, May 27, 2012
Sunday, May 20, 2012
Helikopterrun: Loopt dat nou lekker?
Nou, ik vind van wel!
Dat was mijn antwoord op de meest gestelde vraag die ik vandaag gehoord heb. Maar als ik eerlijk ben...
Eigenlijk ging het vandaag voor geen meter! Al in de eerste 10km voelde ik dat mijn lichaam iets anders van plan was vandaag. Ik had pudding in de benen, hartslag zat meteen te hoog en ik kon geen ritme vatten. Nou, 'plan b' dan maar; op overleven en karakter er een mooie dag er van maken. Het is tenslotte een evenement wat ik voor mijn plezier loop omdat het in de buurt is, mooi in mijn trainingsschema past en waarbij ik heeeeeleeemaaal geen doel voor ogen heb. Tijd, who cares! Afstand, alles rond de 30 is prima. Zwaarte, alles wat offroad is is prima.
Na 10km ging de route de helikopterbasis Gilze-Rijen af, en daar begon de pret. Verschillende keren was de route verkeerd of helemaal niet aangegeven met als resultaat dat ik regelmatig danwel achteraan of vooraan liep omdat de kopgroep me weer tegemoet gelopen kwam. Na ongeveer 25km was het alweer raak en hebben we weer tweemaal hetzelfde rondje gelopen.
Mijn lijf had er geen zin meer in (puddingbenen, buikpijn, slecht gegeten en gedronken onderweg). Ik liep al heel de week te roepen dat ik geen regen wilde op zondag, maar vandaag had ik er spijt van. Een klein regenbuitje onderweg zou heerlijk geweest zijn. Het was onverwacht erg warm en benauwd, pfff.
Na weer de route kwijt te zijn geraakt (we liepen met een groepje van een man of 6 te zoeken) was mijn motivatie ook nog op!
Ik ben een stuk gaan wandelen met iemand waarvan ik de naam en startnummer niet meer weet, maar, euhm... Hoi! :) M.b.v. richtingsgevoel en een beetje Google maps kwamen we uiteindelijk weer op de juiste weg uit. De verkeersregelaar wees ons nog even ter bevestiging de weg. Na een stukje verder wandelen in de schaduw zijn we samen het laatste eindje weer gaan hardlopen. Even de stijve beentjes weer los en rustig aan doen waarvoor we gekomen waren.
Uiteindelijke tijd, geen idee, de klok bij de start/finish was kapot gegaan. Mijn Garmin zegt iets van 3:40 maar wat doet het er toe. Uiteindelijke afstand, bij mij 31.59km maar voor de eerste over de finish 42km en de laatste heeft er maar 29 gehad. Vreemde routes en tijden dus!
Ow ja, om nog terug te komen op de veelgestelde vraag van vandaag; op de Five Fingers lopen ging goed, mijn voetjes hebben weer lekker kunnen spelen vandaag en voelen nu nog steeds heerlijk!
Dat was mijn antwoord op de meest gestelde vraag die ik vandaag gehoord heb. Maar als ik eerlijk ben...
Eigenlijk ging het vandaag voor geen meter! Al in de eerste 10km voelde ik dat mijn lichaam iets anders van plan was vandaag. Ik had pudding in de benen, hartslag zat meteen te hoog en ik kon geen ritme vatten. Nou, 'plan b' dan maar; op overleven en karakter er een mooie dag er van maken. Het is tenslotte een evenement wat ik voor mijn plezier loop omdat het in de buurt is, mooi in mijn trainingsschema past en waarbij ik heeeeeleeemaaal geen doel voor ogen heb. Tijd, who cares! Afstand, alles rond de 30 is prima. Zwaarte, alles wat offroad is is prima.
Na 10km ging de route de helikopterbasis Gilze-Rijen af, en daar begon de pret. Verschillende keren was de route verkeerd of helemaal niet aangegeven met als resultaat dat ik regelmatig danwel achteraan of vooraan liep omdat de kopgroep me weer tegemoet gelopen kwam. Na ongeveer 25km was het alweer raak en hebben we weer tweemaal hetzelfde rondje gelopen.
Mijn lijf had er geen zin meer in (puddingbenen, buikpijn, slecht gegeten en gedronken onderweg). Ik liep al heel de week te roepen dat ik geen regen wilde op zondag, maar vandaag had ik er spijt van. Een klein regenbuitje onderweg zou heerlijk geweest zijn. Het was onverwacht erg warm en benauwd, pfff.
Na weer de route kwijt te zijn geraakt (we liepen met een groepje van een man of 6 te zoeken) was mijn motivatie ook nog op!
Ik ben een stuk gaan wandelen met iemand waarvan ik de naam en startnummer niet meer weet, maar, euhm... Hoi! :) M.b.v. richtingsgevoel en een beetje Google maps kwamen we uiteindelijk weer op de juiste weg uit. De verkeersregelaar wees ons nog even ter bevestiging de weg. Na een stukje verder wandelen in de schaduw zijn we samen het laatste eindje weer gaan hardlopen. Even de stijve beentjes weer los en rustig aan doen waarvoor we gekomen waren.
Uiteindelijke tijd, geen idee, de klok bij de start/finish was kapot gegaan. Mijn Garmin zegt iets van 3:40 maar wat doet het er toe. Uiteindelijke afstand, bij mij 31.59km maar voor de eerste over de finish 42km en de laatste heeft er maar 29 gehad. Vreemde routes en tijden dus!
Ow ja, om nog terug te komen op de veelgestelde vraag van vandaag; op de Five Fingers lopen ging goed, mijn voetjes hebben weer lekker kunnen spelen vandaag en voelen nu nog steeds heerlijk!
Monday, May 7, 2012
Koning van Spanje 6 mei 2012
Het beloofde een mooi dagje worden in Gulpen. Lekker plassen stampen en baggeren! Zie je dat zuidelijkste puntje Limburg, het natste stukje Nederland?
Bij aankomst kwam ik Carlo en Christel tegen en hebben we in de regenachtige kou staan kletsen totdat we mochten starten. Ik heb ook nog een boel anderen kort gesproken waaronder Inge. Vlak voor de start kwam ik Gert tegen en heb ik daar nog even mee staan babbelen.
Christel heeft het altijd over het verprutsen van racefoto's, ik kan het blijkbaar ook op pre-race foto's gezien de schaapachtige blikken op de foto's gemaakt door Chris:
Na een prachtig begin bergop was ik lekker warm gelopen en kon het avontuur beginnen!
Ik kan een heel verhaal houden over modder, glad, vies etc. maar foto's zeggen meer vind ik, dus;
Ik heb het hele eind lekker gelopen op m'n Spyridon's, geen last meer gehad van "de teen". Vaak had ik toch nog te weinig grip, maar wat wil je met die modder? Onderweg kreeg ik veel leuke opmerkingen zoals: "Lijkt wel alsof je over de stenen danst met die schoentjes". Ik blijf het leuk vinden om dit te horen!
Na een km of 26 liep ik Chris weer tegen het lijf en hebben we een babbeltje gemaakt over trail running, eensgezinde gekken en mijn plannen deze zomer (toewerken naar de Trail des Fantomes).
Na de laatste afdaling werd ik "Koning van Spanje traditiegetrouw" binnen ge-doedelzakt.
De statestieken:
Samengevat:
Een topdag waarbij ik kennis heb mogen maken met het prachtige Limburgse landschap, voor m'n gevoel 50 draaihekjes en alle varianten van Limburgs modder, slijk, klei en koeienvlaai. Na een dagje glibberen en glijden kwam ik amper vermoeid en lekker vies over de finish.
En blijft er nog een leuk klusje over voor thuis...
Foto's zijn deze keer mede mogelijk gemaakt door:
Subscribe to:
Posts (Atom)