Wednesday, March 6, 2013

TBTS 2013

Trail By The Sea 2013

Nadat iedereen er al over geschreven heeft en ik al een dikke week een concept blogje klaar had staan hierbij dan toch mijn verslag van de TBTS 2013.

Vorig jaar (klik hier voor het verslag van 2012) stond ik lekker overmoedig en met weinig trailervarings-kilometers aan de start van wat ik gewoon het volgende stapje in mijn trainingsopbouw zag. Dat het een beetje tegen viel in 2012 is nu wel bekend en gelukkig ook voorbij. Dit jaar had ik wat goed te maken. Gelukkig zag de organisatie dat ook in want het parcours wat dit jaar zwaarder en langer gemaakt. Een voordeel voor mij; dat lange saaie fietspad zat er niet meer in. :-)

In de week voor de TBTS kreeg ik bericht van Paul van AnyonesRunning. Mijn nieuwe Inov-8 Trailroc 150's waren binnen! Yay! Die week heb ik er nog een proefrondje op gelopen en eigenlijk wist ik het toen zeker... dit zijn de ideale schoentjes om hun traildoop te geven tijdens de TBTS. Lichtgewicht, super veel feedback, veel grip, zanddicht en een flitsend uiterlijk. What could go wrong?

Leuk bijkomend voordeel was dat Marc dit jaar mee liep. Voor hem was dit de verste trailafstand in zijn wedstrijdverleden, en ik zou hem er wel mee doorheen slepen, haha. Nee grapje, Marc is een sterke en ervaren loper die goed voor zichzelf kan zorgen, maar gezelschap is natuurlijk altijd welkom. En eerlijk tussen ons gezegd en gezwegen, volgens mij heb ik als langste succesvolle wedstrijdafstand ook nog maar 37+nogwat km gelopen bij de Beartrail vorig jaar. Maar goed, samen op pad dus. Ook om aan elkaar te wennen voor de Nisramont Team Trail halverwege maart waar we samen als team Frunning aan de start staan.
Rustig aan, genieten en niet stuk gaan zoals vorig jaar. Met gepast respect voor de elementen en het parcours van elke km genieten!

Nou, naast respect voor alles wat de organisatie naar ons toe zou werpen hadden we ook het weer mee. Ik houd wel van wat sneeuw, wind en blub, maar deze combi beloofde dat het wat zwaarder ging worden dan verwacht vandaag.






Het eerste stuk kende ik nog van vorig jaar. Deze keer met een lekker windje in de rug, strand over, duinen door, strand, duin, strand, duin, en het bos in;

 

Onderweg zat de sfeer er goed in. Zoals altijd was Marc veel aan het woord en samen kletsten we de km weg; het ging lekker. In het bos was het super. Dit is toch echt wel meer mijn terrein. Omhoog, omlaag, boompjes, modder, single tracks, fun fun fun! Er hingen zelfs touwen bij sommige klimmetjes. Geen idee waarom want ze waren ook zonder touw prima te doen. zou hier toch een beetje mijn Ardennen ervaring doorsluimeren? Soms liepen we in een treintje mensen lekker over de tracks heen, soms was het wat jammer dat er voor ons gewandeld werd bij klimmetjes die we makkelijk konden rennen. Maar ach, onderweg moet je genieten, balen doe je thuis maar!

Het laatste stuk van het bos naar de finish was wat zwaarder. De energie begon wat weg te vloeien, het lichaam begon de eerste seintjes te sturen dat je al een tijdje aan het draven was en we hadden continu een erg koude wind op kop. Soms alleen een waterkoude wind, soms afgewisseld met sneeuw, fijne ijzel en weggewaaid strandzand. Ik was enorm content met mijn winddichte jasje op dit stukje van het parcours. Soms zag ik er uit als een wapperende vuilniszak, maar koud had ik het niet (...echt).
Als kersje op de taart mochten we bijna een hele kilometer over ondergelopen strand met de ijsklonten er nog in. (het was ondertussen vloed aan het worden) Koude voeten gegarandeerd!


 

Na het laatste stukje strand was daar de finish en de warmte van strandpark de Zeeuwse kust. Nog nooit heb ik zo genoten van een optreden van een heus shanty koor tijdens het omkleden. Ja, je kon wel naar een moeilijk bereikbaar en overvol stukje waar je je mocht omkleden, maar ach, even wat natte kleren wisselen voor droge warme kledij kan je toch net zo goed recht voor het podium doen? =)

Resume:
Een mooie, koude en leuke dag met een trailwaardig parcours. Ik heb deze keer het hele eind wel kunnen rennen en had nog brandstof over aan het eind. Zelfs de trapjes heb ik vlot en ´rennend´ gedaan. Er zit dus progressie in mijn trailwaardige kundigheden :-P
Verder erg gezellig gelopen met Marc. Ik zie onze team trail vol vertrouwen tegemoet!

Speciale vermelding voor:
- de vrijwilligers en organisatie die uren lang vol enthousisme in de kou hebben gestaan om ons te begeleiden, te voorzien van eten en drinken en ons waar nodig de weg te wijzen. Respect mensen! Speciale vermelding voor die knul die mij vlak voor het laatste stukkie duinen een dropje gaf, precies wat ik even nodig had!
- Klaasje, Lou en Nova (ik suck in namen onthouden, maar zo kennen mensen hen op Twitter); Heldinnen uit Numansdorp die ons de hele dag gesupporterd hebben!


Bronvermelding:
Omroep Zeeland
Jos den Hollander
Marc
Klaasje en kids

1 comment:

  1. Hey way leuk, we hebben het graag gedaan en genoten van jullie enthousiasme en goede zin. Dat werkt altijd aanstekelijk! En de namen kloppen ook nog (Klasina/Klaasje, beide goed :) dus wat wil een suporter nog meer. Liefs!

    ReplyDelete